Депресивните луѓе јадат поинаку од здравите луѓе, открива една нова студија. Дали ова ќе доведе до поинаков пристап во лекувањето на депресијата?
Околу 280 милиони луѓе ширум светот имаат проблеми со депресијата. Иако депресијата може да се манифестира на различни начини, постои нешто заедничко кај сите пациенти: зголемена желба за јаглехидрати. Ова е откритие на истражувачите од универзитетските клиники во Бон и Тибинген, како и од Универзитетот во Бон, кои спровеле нова студија на оваа тема.
Нилс Кремер, кој истражува во областа на психијатријата, психологијата и психотерапијата на двете универзитетски клиники, истакнува дека нема значителни разлики во желбата за јаглехидрати меѓу пациентите кои биле третирани со антидепресиви и оние кои не биле.
Досега се претпоставуваше дека желбата за храна богата со јаглехидрати е поврзана со зголемениот апетит, кој често се јавува кај луѓето со депресија. Сепак, Лили Турн, која го водела истражувањето во тимот на Кремер, објаснува: „Сега можевме да покажеме дека тоа не е случај. Всушност, желбата за јаглехидрати е повеќе поврзана со општата тежина на депресијата, особено со анксиозните симптоми.“
Јаглехидратите се главен извор на енергија за нашите клетки и најбрзиот начин на кој телото може да произведе енергија.
Кај депресијата доаѓа до промени во цревната микробиота
Нилс Кремер смета дека причината за зголемената желба за јаглехидрати кај депресивните лица лежи во дигестивниот систем. Можно е кај овие пациенти да се развиле промени во варењето или да е нарушена врската помеѓу гастроинтестиналниот тракт и мозокот преку вагусниот нерв (лат. nervus vagus).
Многу студии покажале дека депресивните пациенти имаат изменет цревен микробиом, кој може да придонесе за симптомите на депресијата. Исто така, е забележано дека симптомите се подобруваат кога пациентите консумираат пробиотска храна.
Дали депресивните пациенти треба да избегнуваат слатки и јаглехидрати?
Не, вели Кремер. „Знаеме од претходните истражувања дека избегнувањето на јаглехидрати кај луѓето со депресија не е успешна стратегија.“ Тој објаснува: „Консумирањето слатки не предизвикува депресија. Дури кога некоја личност ќе заболи од депресија, нејзините прехранбени преференции се менуваат.“
Сепак, тој нагласува дека на долг рок, нездравата исхрана може да придонесе за одредени промени во телото. Се поставува прашањето: „Што е причината, а што последицата? Дали лошата исхрана со текот на времето доведува до лоша ментална состојба? Или депресивната состојба води до лоша исхрана – што потоа го менува микробиомот?“
Кремер заклучува дека во лекувањето на депресијата и анксиозните нарушувања мора да се посвети поголемо внимание на исхраната и варењето.
Депресијата не се однесува само на психата
Ова, сепак, сè уште не е вообичаена пракса во Германија. Националните насоки за лекување на депресијата само препорачуваат пациентите да бидат поттикнати на избалансирана и здрава исхрана.
Насоките исто така наведуваат: „Истражувањата сугерираат дека цревниот микробиом на пациентите со депресија се разликува од микробиомот на здравите лица.“ Сепак, сè уште нема терапевтски препораки за насочено подобрување на цревната флора кај депресивните пациенти, бидејќи нема доволно докази дека тоа навистина би помогнало.
Лили Турн, која ја водела студијата, смета дека се неопходни нови терапевтски пристапи. „Особено ветувачки во иднина се терапиите кои се фокусираат на врската помеѓу цревата и мозокот.“
Нилс Кремер додава: „Промените во исхраната и варењето не треба да се сметаат за секундарни проблеми.“
Извор: dw.com
Публицитет.мк
