Овој пат трагаме по приказните од животот на Трајче Талевски доктор на биолошки науки од Хидробиолошкиот институт во Охрид.
Отворено за неговиот ангажман во областа на екологијата, дали се чувствува како Дон Кихот со ветерниците? Има ли надеж за спас на нашето Езеро? За потребата Охрид да има Музеј на Езерото за одблиску луѓето да се запознаат со ендемичното богатство на растителниот и животински свет во него.
Колекционирање на садници од жолт локвањ за негова ревитализација на Мазија
Д-р Талевски смета дека Охрид ќе застане на страната на езерото, а не на страната на моменталната политика и дека бројот на луѓето кои ќе го бранат овој природен воден басен ќе се зголемува, како што сега е тоа случајот со SOS групата.
Во аудио форматот следуваат звучни слики за детството минато во селото Бараково, особено за летниот распуст покрај реката Црна, која како што вели д-р Талевски му била како судбина да се занимава со биологијата која вели дека е динамична професија, за разлика од нас обичните кои мислиме дека тоа една сосема спокојна наука и дека занимавањето со неа е лесно.
Преспа – јуни 2010 г.
Ни раскажа за баба си која одеднаш хранела триесетина деца, за фурните топол леб, маста и шеќерот на леб . – Тоа се вкусови кои и денес ми се појавуваат често,ама никако пак да ги најдам,вели Талевски.
Трајче ги открива моментите од честото селење како син на воено лице. Прво во Косовска Митровица во која живеел неколку години а сега има желба да ја посети, потоа во Битола менувајќи две локации во најградскиот град, како што љубат да го наречат староседелците. Со посебна жар ни зборуваше за средношколските денови , битолското корзо, киното, неизбежните тепачки , не негови ама на битолските мангупи, како во Битола никој не е без прекар, ривалитетот меѓу двете Гимназии, селската и градската.
Со сопругата и колешка Марина во Сибиу, Романија
Ни раскажа за студиите на Природно- математичкиот факултет во Скопје, за неколкутемина охридски професори кои му предавале, за студентската љубов со неговата сопруга Марина Талевска, моминско Хаџиева и за како што ни рече трите години викенд брак. Тој во Битола, вработен во фабриката за квасец, а Марина во Хидробиолошкиот завод, за раѓањето на првата ќерка и одлуката да патува од Охрид до Битола секој ден и конечното прибирање на купче, со семејството во Охрид. Овој период од животот, Талевски го нарекува период на истоштување.
Семејно во Скопје, Трајче, Марина и двете ќерки
Д-р Талевски и магистратурата и докторатот и го посветил на еден вид риба – во Охридското Езеро – моранецот. Зад него се над 170 научни трудови и околу 70 учества на конгреси, симпозиуми, работилници и студиски престои речиси низ цела Европа.
Во Албанија и Црна Гора на Дурмитор
Смета дека допрва доаѓаат златните времиња за биологијата, особено за институцијата во која работи со оглед на тоа што пред нив е Езерото како жив трезор на флора и фауна.
Го прашавме како е со сопругата да се биде и дома и на работно место во иста институција, а тој ни се пофали дека тие всушност се и семејство биолози со традиција од околу 50 години. Покрај него и сопругата и двете ќерки тргнале по нивните стапки,а и зетот за повозрасната ќерка е биолог.
Бока Которска и на Власинско Езеро
-Често се замислувам дека сме како познатото семејство на биологот Станко Караман, кое е познато во поранешна Југославија и на Балканот дека со генерации биле и се познати и врвни биолози, вели Трајче, признавајќи дека од науката нема време за хоби.
д-р Трајче во Охрид и со колеги од Албанија
Не изостанаа и прашањата за миговите на најголема тага и среќа, како и за иднината која д-р Талевски ја гледа во својот Охрид со семејството и пак предност му дава на езерото.
Во музичкиот избор ги има легендарните Битлси, Ајри Демироски, авторот на „Битола мој роден крај“, „Ја излези Ѓурѓо“и „Билјана платно белеше“ како и „Болеро “од Равел… Слушнете !
Автор и водител Милчо Јованоски
