Од Завод и Музеј – Охрид велат: Продолжуваме со нашата изложбена програма. Овојпат преку еден краток видео материјал имаме чест да ви ја преставиме самостојната изложба на ликовниот уметник Лидија Вујисиќ насловена Бесконечни морфолошки варијации.
Лидија Вујисиќ е родена во Скопје во 1957 година. Средно уметничко училиште завршува во 1976-та година во Ниш на отсекот за графички дизајн. Дипломира во 1985-та година, во првата генерација студенти на ФЛУ во Скопје на отсекот графика . Од 1986 година работи како професор во Средното Ликовно Училиште “Лазар Личеноски” во Скопје.
Самостојни изложби:
2018 Мултиплицирани реалности (заедно со Мирко Вујисиќ и Марко Вујисиќ) Галерија Робевци ,Охрид.
Мултиплицирани реалности (заедно со Мирко Вујисиќ и Марко Вујисиќ) Спомен куќа Ванѓел Коџоман,Струга
2017 ‘’Параидеологија’’ Отворено Графичко Студио Скопје
2015 Изложба на графики Дом на Култура ‘’Никола Вапцаров’’ Делчево
2012 Изложба на графики и цртежи, Уметнички салон ,Велес
2011 Изложба на графики и цртежи, Галерија Робевци ,Охрид
1990 Изложба на графики Дом на Култура ‘’Григор Прличев’’ –Охрид
1988 Изложба на графики Национален Музеј Куманово
Изложба на графики,Уметничка галерија Битола
Изложба на графики, Национален Музеј, Врање,Србија
1987 Изложба на графики, КИЦ Скопје
1986 Изложба на графики Галерија ‘’Сунце’’,Лесковац, Србија
Од 1982 година учествувала на многубројни групни изложби во земјава и странство(Р.Македонија, Србија,Хрватска, Босна, Јапонија ,Германија, Австралија, Романија, Бугарија Франција)
Куратор на изложбата е м-р Сашо Блажески кој за делата на изложбата ќе каже:
Компарацијата која стои во базисот на ликовниот ракопис на Лидија Вујисиќ е генезата на ликовната форма, играта помеѓу макро и микрокосмосот преку структуралните планови кои сугерираат мултиплицирана семнификација на еден сопствен универзум.
Нејзиниот цртеж делумно прогресивно продлабочен не повикува да навлеземе во еден универзум каде формите како што далечината ги намалува стануваат почудни а истовремено и попрецизни и поослободени од материјата.
Поврзувањето на линиите, кривите, на симетралната и десиметралната конфигурација во просторот пулсираат во еден жив ритам каде рационалноста на организирање инклузивно во интуитивната сфера на перцепција, расветлуваат еден сопствен карактер на границите и контурите кои ја дефинираат и редефинираат формата. Авторот помеѓу абстрактната формула , декоративната формула и фигуративната формула остава да се види еден паралелизам, од една страна преку структуралните ритмички решенија и арабески а од друга преку сугерирањето на различните фигури во согласност со контурата водилка. Преку оваа дијалектика на органските форми Вујисиќ го контролира просторот создавајќи од него “идеален медиум” во кој формите се повикуваат и одговараат едни на други компонирајќи се и дескомпонирајќи се истовремено субординирани на сентименталната имагинација на продуктивните и интуитивните односи во естетската свесност.
М-р Сашо Блажески
Публицитет.мк
