Тамара Јолевска – Попов, работи во UACS – Скопје.
Како стареам, родендените полека ги заборавам. Можеби имам 36, можеби и 136, или 636. Се чувствувам како Марсовци да ме спуштиле на планетава од памтивек, а сепак младо, неискусно, фурни леб како да имам за јадење. Дали, ако утре ме соберат назад ќе имам оставено доволно длабока стапка на оваа почва? Дали земјаниве ќе ме паметат по нешто? Можеби да, а можеби и не…НЕ МЕ ЗЕМАЈТЕ, БАРЕМ НЕ СЀ УШТЕ!
Публицитет.мк
